kadir karagöl (sonbaharda.yapraklar)

senden sonra

titrek sesli, yaşlı adam ,usta barbutçu
bir yıkıntı yüreğim de şiirden
ağarmış saçlarım da hüznün kokusu
zar atıyorum hayata gönül evinden

ışıklı sahneler pembe oyunlar
artık benim kara yazgımı oynasın
süslü vitrinlere tutsak insanlar
şeytanın tahtında aşkı anlasın

yürüyorum durmaksızın umursamadan zamanı
ve sensizlik çöktü sokaklara yine
yıkılan hayellerde ömrümün sonbaharı
senden uzak sana tutsak yaşıyorum işte

içimde bir şair satırlarda sen varsan
o gece hiç uyumam seni yazar kalemim
mürekkep biter mum biter sen bitmezsin
bitmez bende bu aşk yetmez kalemim
bitmez bende bu aşk yetmez kalemim

yalnızlığın sokağında meçhul olurum
kimsesiz kaldırımlar hatıran kalır
birgün şiir olur bulurum seni
o an anlarsın beni gözlerin ağlar
o an anlarsın beni gözlerin ağlar

Bu şiir toplam 689 kez okundu.
29.12.2007 14:47:21

• Yorumlar
• Yorum Yaz