bilal karaahmetoğlu (delipoyraz)

deniz gozlum

yuregimden tum acisiyla bir siir kopuyor
bos sayfa degil yazan ellerim kan agliyor
artik kalbim ne aska ne sevdaya inaniyor
oyle bir siir ki bu yok ettigin duygularimi anlatiyor

oyle bir sevgiyle basladi ki taparcasina
dalgalarin denizlerde dogup kayalara vurmasiyla
gunesin her safak sokup ufukta batisiyla
oyle bir sevgitdi ki bu tas bastim hasretinden bagrima

mecnun ferhat kerem iste bunlar aski yasadi
mecnun icin soyle bana leyla ne yapti
mevlana kalbindeki imani askla yansitti
soyle bana hasretin degil benim icin gozlerin ne yapti

sevda dedigin yasanir karanlikta yalniz birakilarak mi
sokaklarda gece sabahlara kadar aglayarak mi
uykusuz kalip sensizlige isyan ederek mi
soyle bana sen bu aski zulum ile sessizligine bogarak mi

ask karanliga kafa tutmaktir dedim
yuregim kalbim ruhum seninle dedim
seni gormeyen gozlerimi kor eyledim
senin askini yazmayan ellerimi kalbimi hancerledim
aldigim nefese dahi yalnizliginda isyan ettim
senin icin bedenimden sokup kalbimi ellerine verdim
yuregimi ugruna kan olsa akacak veririm
soyle bana sen benim icin ne fedakarlik ettin

yine bir sokak basinda yagmura eslik eder gozlerim
ellrimle yoklugunda gokyuzunu yumruklar topraga calarim
simdi ben zindandayim dort bir tarafim duvarlarla kapli yasarim
haykirsam sesim duyulmaz aglasam olmaz yalvarsam olmaz

seni oyle sevmisim ki deniz gozlum

Bu şiir toplam 509 kez okundu.
29.12.2007 15:39:15

• Yorumlar
• Yorum Yaz