SONER YÜKSEL (sesliharf)

ANLADIM Kİ

ANLADIM Kİ….
BİR İNSANI EN ÇOK KENDİSİYMİŞ YARALAYAN
DUVARLARI ÖRENDE İNSANMIŞ , GÜNEŞİ SIVAYANDA
TÜM DOĞRULARI TEK BİR VURUŞLA YIKANDA İNSANMIŞ
BENCİLLİĞİYLE DİĞERLERİNİ KIRANDA
ANLADIM Kİ
KEŞKELER BAZEN ÇOK ACITIR
ACILAR BAZEN ÇOK YAKARMIŞ CANIMI
VE İNSAN BAZEN BOŞ VERİP KENDİSİNİ
BAŞKASI İÇİNDE AĞLARMIŞ
ANLADIM Kİ
NE DOSTLAR YETERMİŞ VURGUNLARINA
ZAMANIN
NE KENDİSİ
BİR YARA BAZEN BÜTÜN BÖĞRÜNÜ DEŞERMİŞ İNSANIN
BİR YARA BAZEN BÜTÜN ÖMRÜNE BEDELMİŞ
VE BİR İNSAN BAZEN SADECE TEK BİR SÖZÜYLE EZERMİŞ İNSANI
ANLADIM Kİ
ŞAİR OLUP YAZSANDA
ŞARKI OLUP HAYKIRSANDA
DİLSİZ OLUP SUSSANDA
BİR ANIN BEDELİ 100O YILA
BİR KIRIĞIN ONARILMASI ÖMRÜNE BEDELMİŞ Kİ
ANLADIM Kİ
HAYAT ACITMADAN ÖĞRETMEZMİŞ

Bu şiir toplam 895 kez okundu.
24.04.2007 10:49:59

• Yorumlar
• Yorum Yaz