Hüseyin Kaygısız (hkaygisiz)

SEN BİLEMEZSİN

Sen gökyüzü bulutlanınca
yağmur yağacağını bilemezsin güzelim.
Bilemezsin güller tomurcuklanınca çiçeklerin açacağını,
Çiçekler açmaya başlayınca baharın geldiğini.
Türküler duygulandırmaz seni, hüzünlendirmez.
Bilemezsin dağdaki çobanın kaval sesinin yanıklığını,
Davul ve zurnanın verdiği coşkuyu.

Sen ağlamasını bilemezsin güzelim,
Anlamazsın tabii ağlayanı da!
Sevgi senin için çok uzak kelime.
Hele dostluk ondan da uzak.

Sen ateşe atlamazsın dostun için,
Ağladığında kucağına yatırıp teselli etmeyi bilemezsin güzelim.
Sarılmazsın mutlu günlerinde,
Ya da acı günlerinde.
Bir kahve bile ikram etmezsin,
O yüzden bilemezsin bir kahvenin kırk yıl hatırı olduğunu.

Ama güzelim, gün gelecek,
“Bana dokunmadığı sürece bir yıl yaşasın” dediğin
Ve dostum dediğin insanı tercih ettiğin yılanlar
Seni öyle bir sokacaklar ki
Ne olduğunu anlamayacaksın.
Anladığında ise çok geç olacak.
Ellerin havada,
Saçların dağınık,
Bir deli gibi boş gözlerle bakacaksın etrafına o zaman ve
Merhamet dileyeceksin Tanrı’dan, yaptıkların için.
İşte o zaman yine yanında ben olacağım,
Ve asılsız iftiraların için,
Yediğin ekmeğe, içtiğin kahveye, suya ihanetlerin için
Velhasıl senin için yaptığım her şey için
Lanet olsun diyeceğim güzelim.

Ama zannetme ki seni öyle bırakacağım.
Yok yok!
Korkma, bırakmam seni öyle.
Bende öyle bir yürek var ki,
Senin anlayamadığın o dost yüreği var ki,
Seni bırakmaz öyle yerlerde.
Yine o yürek kaldıracak seni o yattığın yerden.
Ve evine götürecek seni.
Yüzünü yıkayacaksın,
Saçlarını tarayacaksın,
Şöyle bir bakacaksın aynaya
Ve geçmişe.
Utanacaksın yaptıklarından.
Ama iş işten çoktan geçmiş olacak güzelim.

Bu şiir toplam 760 kez okundu.
4.01.2008 11:30:20

• Yorumlar
• Yorum Yaz