musallada gülümser
gökkuşağı altından şemsiyesiz geçeriz
kendi uçurumuna açılan pencerede
kanat çırpan saatler
yalnızlıktan yontulmuş kutsalız belki
besmelesi çalınmış çiçekleriz
çeviri bir dilde yaşlanıyoruz
sonra en anlamsız yerinden
bu ömrü öpüyor öpüyoruz
şair miyiz nedir
sevişiyor üşüyor gölgemizden geçiyoruz