Fehmi Hilmi Cumalıoğlu

Meriç

Altındaki kıvrımlar yastan mı sevinçten mi?
İçini okumak güç, köpük köpüksün Meriç.
Çile çile dolanan mor suların mı, ben mi?
Anlamak kolay değil, kabarık göğsün Meriç.

Bakıp da avunurum şu gölgeli rengine
Alın yazılarımız sanki dengi dengine
Sen denize akarsın, ben sonsuza, engine
Bir ucun uçsuzdayken neye çöküksün Meriç.

Boğuk gürültülerin beni sarıyor derde
Benim cedlerim yatar dolaştığın yerlerde
Toprak olan gaziler, o koçyiğitler nerde?
Şahlan, ayaklan! Neye boynu büküksün Meriç.

Hani koskoca Balkan, Purut, Tuna, Vardar
Ne gövdeler, eritti o sular o topraklar
Bunlar baştan aşağı Türk kokar
Beni yaktı bu acı sende bükülsün Meriç.

Şerha şerha aç da gel, altını üste çevir
Her zerresinde bir Türk ve bir şehit yükselir
O topraklar altında ırkımın sesi gelir
Tarih boyunca Türktün, yine de Türksün Meriç.

Kaynak: Çığlık, s. 37

Bu şiir toplam 786 kez okundu.
16.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı