Kenan Erzurum

Gece

Yine rüzgar vuruyor bak pencereme,
Geceler korkulu, karanlık, sessiz...
Biliyorum beni sorup her yere,
Söyleyin hiç gördünüz mü? diyor siz

Dinliyorum çevremi tek nefesim,
Başka bir hareket yok şimdi evde,
Bağırsam çıkmayacak gibi sesim,
Sanki ben esirim, gece bir dev de...

Zaman durmuş şimdi, bekliyor beni,
Ne gece bitiyor, ne bir ışık var...
Biz bir kabusa teslim ettik seni,
Çok uzağa gittik, diyor uykular.

Kendi hallerinde çocuklar karım,
Mışıl mışıl uyuyorlar, ne güzel,
Bilinki bu evdeyim, ben de varım,
Ama uykumu alıp gitti bir el.

Gebze - 1986

Bu şiir toplam 836 kez okundu.
18.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı