Kenan Erzurum

Toprak

Ne ben toprakdan ayrı,
Ne toprak benden uzak,
Geçsin yılın her ayı,
Ayaklarımda toprak.

Toprak haz verir bana,
Toprak, çimen ve çiçek,
Toprak başka bir ana,
Sevgisi kucak kucak.

Topraktan gelir yeşil,
Topraktan fışkırır su,
Ruhumu okşayan dil,
Bir ilahi beste bu.

Yeni sulanmış bahçe,
Toprak ve gül kokusu,
İnsan onu sevince,
Ayrılamaz toprak bu...

Çevrem yemyeşil çimen,
Ağaçlar yaprak, yaprak...
Orda dinlenirim ben,
Ayaklarımda toprak.

Ana ağaca güle,
Ana bütün insana,
Öldüğümde bile,
Alır beni koynuna.

Darıca - 1990

Bu şiir toplam 563 kez okundu.
18.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı