ahmet çakır (ahmetcakirkonya)

ANLAMADIM MI SANDIN ?...

Dinmez gözümdeki yaş yüreğimdeki kan
Allah’mısın haşa beni taptırdın kendine
Derdin neydi kul ettirdin beni kendine
Bir gülüşüne yıllarca avunan gönlüme
Bir kurşunu bir kurşunu layıkmı gördün ?
Seven sevilmeyi hak eder diyen sen değimliydin ?
Seni seviyorum derken gözlerin parlamıyormuydu ?
Yıldız gözlerin ah! O yıldız gözlerin değimli zaten
Beni benden alan gençliğimi solduran
Teselliyi meydemi bulacaktım
Şimdi meyhaneler yurdum yuvam oldu
Hatırlarmısın hatırlarmısın ? seninle kız kulesinin karşısında çay içtiğimiz geceyi
Hani hani üşüyorduk titriyorduk ama yüreğimizdeki sevgi sayesinde gülüyor oynuyorduk…
Eve gelirken meyhanelerin önünden geçerken teselliyi meyde bulan insanlara ne acımıştık ama..
Yazık ya bunları bu hale getirenin Allah cezasını versin diyen sen değimliydin
Biliyormusun… biliyormusun… şimdi o acıdıgın insanlar benim en iyi arkadaşlarım sırdaşlarım dertdaşlarım
Nerden bileceksinki ???
Nerden bilecektimki senin beni üç kuruşluk arabaya bir villaya birde ciğeri beş para etmez bir adama satacagını…
Bilemezdim ki bilemezdim çünkü ben seni yüreğimde yaşattım büyüttüm korudum
Ama sen beni ama sen beni…
Neyse neyse daha fazla kahrolmak istemiyorum
Şimdi sen yoksun ben yine kız kulesinin karşısındaki bankta oturuyorum
Elimde bir bardak çay ve bitmeyen sigaram sağ yanım sağ yanım boş
Yoksun… yoksun… yoksun…
Hani seninle ne hayaller kuruyorduk hani evlenecektik fabrikada çalışacaktım
Aldıgım maaşla para biriktirip çamaşır makinesi alacaktık
Sırf ellerin üşümesin sadece ve sadece sen üzülme yorulma diye
O tuttugum yumuşacık ellerin yok artık
Nereden bilirdim nereden bilirdim o ellerin bir bedeli var bir ev bir araba vede ciğeri beş para etmeyen bir zengin bir koca
Nereden bilirdim
Her şey para değil diyen sen değimliydin
Aman… parada neki yeterki mutlu olalım diyen sen değimliydin
Sendin… ey zalim yar.. sendin
Ama yoksun işte sensinzliği kaldırabilirmi bu asi yürek
Hangi fırtınadan çıkmadıki bu yorgun yürek
Sensizliğe sensizliğe nasıl dayanır bu kadersiz yürek
Bir gün gelirsin başın önde omuzların çekik af dilersin
İşte o zaman işte ben o zaman ben
Beni bir eve bir arabaya vede birde ciğeri beş para etmez bir adama beni satan sen değilmisin
Yetmedimi yetmedimi doymadınmı artık parası azmı geldi nerede fabrikaları nerede sefaköydeki villaları nerde nerde haa söyle nerde
Kaç para bedelin söyle kaç para…
Ben seni bedelsiz sevdim güzelim ben sende kendimi buldum
Gözlerinle güldüm
Gözlerinle agladım
Ama artık başkasının kadınısın
Bu beden seni yürekten attı sandın değimli
Benide kendin gibi sandın beni çok seven zengin kızların tekliflerine hayır diyemeyeceğimi sandın değilmi…
Benide kendin gibi parayla satın alacaklarını sandın değimli
Konuşsana konuş… susma….
Susma…
Artık benden gittin güzelim
Bir sevda mevsimiydi bittin güzelim
Bir temmuz akşamıydı gidişin bir temmuz akşamı döndün güzelim
Artık kelimeler kifayetsiz cümleler anlamsız düşünceler gereksiz
Seni seni…. Bir Allahım’a birde vicdanıma bırakıyorum
ELVEDA ELVEDA… GENÇLİĞİMİN KAHPE GÜZELİ…

Bu şiir toplam 686 kez okundu.
22.01.2008 18:16:44

• Yorumlar
• Yorum Yaz