Kadir Aydemir

Gerçek ve Soğuk

I. Anımsayış

Bulutun karnı,
Güçlü bir rüzgârla geriliyor
Bir çanın düzensiz sesi,
Duyuluyor uzaktan
Ansızın bir kılıç: kıvrandırıyor
Şimşeği

Sesin karşılaştığı yerde:
İstekli tarlalar

Çıplak kayalar,
Kibirle geri çeviriyor suyu.


II. Göz

Kavaklar, telgraf direkleri
Cırcırböceği,
Hiç susmuyor

Zeytin ağacı
Ezik otlarla

Sinsi
Her şey

Ve ardıç kuşu:
Bir konuşmayı
Dinler gibi

Çok uzakta insanlar
Som dikenler sarayı
Acı:
Toprakta
Ve yüzünde yol bekçisinin.


III. Anlamak

Kaygı:
Ağırlığı ırmağın

Güneş,
Batmak üzere
Kuş, yuvasını deriyor

Bir gömüt:
Karanlığın gergin dokusu
Yiten gölgeler,
Kuşları ölümsüzleştiren yel

Sis,
Saklıyor yüreksiz yüzünü
Sabırlı nesneler
Yazgının inceliği.


IV. Kül ve Ateş

Ölülerimiz,
Gözçukurlarında
Renklerin olgunluğu

Sıyrılır gibi bir utançtan
Orada öyle durmadalar

...sonsuz bir bakışın yansıması

Düzensiz bir ses
Güvercinli bir el
Gizli bir uyum

Büyüyen bir evren ağızlarında.

Kaynak: Dikenler Sarayı

Bu şiir toplam 647 kez okundu.
18.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı