Yılmaz Odabaşı

Seyrantepe''ye Karpuz Yüklü Kamyonlar Gelir

seyrantepe''ye karpuz yüklü kamyonlar gelir
esneyen ögleye gagalari açik soluan kuşlar
işiltili biçaklar, çatirdayan karpuzlar gelir
aklimda uzak badem agaçlari, deniz serinlikleri
ve bu sözler rüzgara karşi söylenir:
tek rakibim türk hava yollari... kes hizini
aglatma el kizini(!)
*
seyrantepeye karpuz yüklü kamyonlar gelir
ben gündüzün duldasinda otururum
aklima regl olmuş kadinlar gelir
kadinlar... tenleri ayri, sesleri ayri;
kadinlar izmirli, amasyali, agrili
agrili kadinlar parfüm kokarak, ter kokarak
kadinlar kadin kokarak gelir
ve giderler
hepsi giderler aklima kadinsiz, soguk yatagim gelir...
*
seyrantepe''ye karpuz yüklü kamyonlar gelir
ve gün aşinnir, dicle''ye muhteşem bir dolunay çömelir
usulca hişirdarken dut agaçlarinin tirtilli yapraklari
yosunlara sirnaşarak uyur o nehrin afili baliklari
kamyoncular işerler geceye, rüzgara karşi
uzaklarda gümüş gibi parildar dicle''nin nemli batakliklari
*
seyrantepe''ye karpuz yüklü kamyonlar gelir
sicaktan sarkarken elektrik telleri yollarda asfaltlar erir
derken ufkun gögsünden kente bir otobüs yönelir
yolcular iner, abim askerden gelir
seyrantepe''de öyle ter içindeyken
birden gönlüme bir serinlik çömelir. . .

Mayis 1998

Bu şiir toplam 664 kez okundu.
22.12.2005

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı