M. Engin Karatay

Bitecek Elbet...

Neden böyle perişân, neden böyle nâ-çârsın?
Sıkıntıyı görünce, hemen tüyüp kaçarsın...
Biraz yürekli olsan, bil ki dehşet saçarsın
Izdırâb dolu günler, bir gün bitecek elbet...

Yapayalnız kalınca, bükülüverdi belin
Çek önüne bendini, arsızca coşan selin
Nedir bu pısırıklık, tutar ayağın elin
Vîrân olmuş hânende, ocak tütecek elbet...

Akbabalar üşüşmüş, ha canlısın, ha ceset
Kartalca baksın gözün, sana kim dedi pes et?
Kılavuzun kendin ol, kargaları ört-bas et!
Bu bahçenin bağında, bülbül ötecek elbet...

Tufayı görüp sindin, şu surata bak hele!..
Âfet yemiş gibisin, andırırsın zelzele
Bu mu sendeki mertlik, dayanamazsın yele...
Uluttuğun çakallar, ine girecek elbet...

Âh vâh etme boşuna, bir şeye çâre değil...
Dirâyetini göster, kim emir verdi eğil?
Şecaatli tavırla, ürksün karşında cehil
Borusu çalanların, hükmü geçecek elbet...

Köroğluysan boynunu, Bolu Bey''i bükemez...
İfrit dâhi uğraşsa, o sihrini ekemez...
Ocağına inciri, kat''iyyetle dikemez...
Seyreyle bak o zaman, himmet gelecek elbet...

Sen''den meded bekleyen, kimler var şöyle düşün!...
Sırası değil şimdi, gafletin ve cümbüşün
Gâye âşikâr iken, ya senin nedir düşün?
Kararan bu bahtının, özü gülecek elbet...

Râm ol da buyruklara, bırak artık yalpayı
Sözde hareketinle, sezdirirsin kolpayı
Dürüst alır taksimde, dâimâ aslan payı
Bu sâyede insanlar, Hakk''ı bilecek elbet...

Landsberg - 21.07.2000 03:35

Bu şiir toplam 836 kez okundu.
19.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı