emre cik (harun postallı)
SERSERİ
Karanlığın ortasında,
Yürüyorum sonunu bilmediğim bir yolda,
Sana ulaşır sandım ,çıkmaz sokakmış aslında!
Sensizliğe açtım gözlerimi sessiz bir sabahta.
Meğer hayalmiş hepsi belki de bir rüya,
Hayal bile olsa seni sevmek ne ala,
Kalemim kırık duygular geçmiyor kağıda,
Yazsam destan olur bu sevda,
Her yer karanlık duygular karmakarışık
Bu kalp bu dertlere alışık,
Güneş yok sensin karanlığı dağıtacak ışık,
Gel de son bulsun bu ayrılık.
Delmedim dağları, Mecnun da değilim.
Sevsen beni dünyayı ters çeviririm!
Sevmesen de bilmeni isterim,
Seni en çok seven kişi ben, SERSERİYİM.
Bu şiir toplam 336 kez okundu.
2.02.2008 14:19:57