Mine üçtaş
beyazdır yaşam
akşamın suskunluğuna dem vurdum yine,
yalan yaşanmışlıkların sonu geldi,kabuk açıldı.
ruhum özüne dönmek üzere,
ben bende değilim özümde
yollar şaşmış,karışmış
yaşanmışlığım,
aynaların içinde.
beyazdır yaşam...
renkler özüdür yaşananların
kendini arayan bir benmiyim,bu alemde,
özünü yitirmiş,yolunu şasırmış,ömrü unutmuş bir benmiyim deli divane.
korkularım keşkelere karışmadan önce,özlemlerim figana dönüşmeden önce,titreyen bu bedenim günaha karişmadan önce,bir bulsaydım kendimi özümde.
gölgeler sihridir insanın.
zaman tersine döndügünde,pişmanlıklar keşkelere karıştıgında,bir ömür arayıpta bulamadıysan neye yarar pişmanlıklar.
ömrün en güzel taze tebessümünü,içine çekmedikten sonra,turkuaz sulara hasret,yakamoza selam olsun.
yaratılanı severiz,yaradandan ötürü,özünde hak varsa aşkın bulana benden selam olsun.
Bu şiir toplam 626 kez okundu.
19.11.2006