burhan karan (burhan karan)

rengime

Gecenin rengi miydi,
gözlerinden bana kalan yalnızca..?

Bir yangın mıydı yoksa o
gözlerine bakarken değen fırçama..

Kuşatılmıştım sanki her yudumda
ama kimse görmedi,bilmedi..

Oysa en güzel rengi çalabilirdim hayata,
o tanımadığım rengin belirsizliği korku olup damlamasaydı
boya kabıma...

alışmıştı ellerim , alışmıştı kalbim yalan sevdalara,
yalan sevdaların bitmeyen o ayaz yalnızlığana..

gözlerim uzun zamandır siyah beyazdı
eski zamanlara özenmekti aslında gözlerimin o rengi
sanki yarin
ardın sıra mendilini bırakmasını aramak gibi
gözlerim hep yerde idi
okurken şiirlerde sevda dizelerini..

kuşlarda suskundu artık geçerken vapurlar,
gelmiyordu artık çığlık sesleri
gözlerimdeyken uzaklar..
farkettiğim bu yeni mi;
yoksa suskun olan bendeki gölgen miydi?

artık acıya gülmek zamanı değil ama
gizli kuytularda renkler üşüşürken düşlerine
hep aradığım o mendil gözlerindeymiş oysa
yorgun ve dağbaşı yalnızlığıyla..
ve o gece bıraktın onu usulca yüreğime..
sanki bir kuşu kafesinde yakalamak gibi..
ürkek bakışlarınla...




burhan karan

Bu şiir toplam 669 kez okundu.
8.02.2008 00:18:37

• Yorumlar
• Yorum Yaz