ZaMaNLa GeÇeCeK

Bitmez sanmiştım sayfalar, kalemimin mürekkebi bitmez sanmıştım. Bitse de defterim bitse de kalemim aşkım bitmez sanmıştım. Hala yazabiliyorsam sana hala düşünebiliyorsam seni demek ki haklıymışım. Sayfalarda bitti mürekkep de ama aşkım hiç bir zaman bitmedi sevgilim. Zaman herşeyin ilacıdır derler di de inanmazdım. Artık senin için ağlamıyorum. Zaman bende bıraktığın yarayı iyileştirdi. Ama söküp atamadı zehirini bedenimden. Öyle bir bağımlılık yapmışsın ki bırakamadı kurtulamadı yüreğim senden. Kalbime söz dinletme çok zor. Küçük bir çocuk gibi her istediğiolsun istiyor. Seni istiyor sevgilim. Kalbim hala büyümedi sanırım. Zamanla o da büyüyecek. Zamanla herşey düzelecek. Zaman unutturmasa da seni zamanla geçecek. Peki ya zamanla geçecek dedikleri ne aman gelecek? Kimse bilemez değil mi. herkes o zamnı bekler ama kimse o zamanın ne zaman geleceğini bilemez. belki de o zaman hiç gelmeyecektir.İnsan da beklemezmi sevdiğini. gelip gelmeyeceğini bilmeden beklemez mi. Belki o da hiç gelmeycektir ama bekler durur işte insan. Elinden birşey gelmemesi yorar insanı. Oysa hiçbirşey yapmamak hayatına devam etmek daha kolay değil midir? İşte hep zor olanı tercih eder insan. Beklemek kolay sanır. Bekleyebileceğini düşünür ve sonra zaman onu olgunlaştırdığında beklemekten vazgeçer hayatına devam etmeyi daha mantıklı görür. Ama atladığı birşey vardır. Zaman geçmiştir ve hayat ona istediklerini vermez. Sanki hayat zamanı boşa harcadığı için ceza vermiştir insana. Oysaki insan zamanın değerini bilseydi hayat ona bu cezayı vermezdi.Geçmişi değil de şimdiyi düşünmeliydi insan. Büyüklerimiz hep geleceğinizi düşünün der. Büyüklerimiz ilk defa yanılıyorlar sanırım.Ben hep geleceğimi düşndüm. Geçmişimi geleceğimle birleştirdim. Oysa ki şimdi geçen zamanımı geleceğimle birleştirseydim şu an bu satırları yazıyor olmazdım. unutma sevgilim şimdi geçen zaman bizim için akıyor. İlk defa yapılan bir hata hata değildir sevgili. Tecrübe diyorum ben buna. Ama aynı hatayı ikinci kez yapmak işte bu bir hatadır. Ben tecrübe değil hata yaptım sanırım. Ama yine olsa yine yaparım aynı hatayı. çünkü sen benim en güzel hatamsın sevgilim. Evet. Severek ve isteyerek aynı hatayı yapabilirim ben.Çünkü sevdim ben. çok sevdim. Bu hatamın bedelini ağır ödesemde artık bu çektiğim acıyı bile sever oldum. Mutluolmakistiyordum ya hep. Artık çektiğim acılar bana mutluluk vermeye başladı sevgilim. Tuhaf değil mi? Sen bu duyguyu bilemzsin işte. İnsan ççektiği acılarla nasıl mutlu olabilir bunu sen bilemezsin. Bu çektiğim acı bana yokluğunda varlığını hissetmeyi öğretti. Sol tarafım da hep bir boşluk vardı gittiğin günden beri. Şimdi hatıralarınla doldurdum o boşluğu. Artık öyle bir ağırlaştı ki o sol tarafım. Öyle bir doldurdumki o boşluğu. Artık taşıyamaz oldum. Acı vermeye başladı o ağırlık. Acı vermeye başladı hatıraların. Ama hatıralarımda sen olnunca o acıya bile katlandım ben. O acıyı bile sevdim. Gittiğin günden beri bunları yaşadım işte ben. bunları öğrendim senden. çok şey öğrettin bana farkında olmadan. Zamanda çok yardım etti bana. Zaman bana sevmeyi içinde yaşamayı öğretti sevgilim. Şimdi bende gidiyorum sevgilim. Belki zaman sana da birşeyle öğretir Belki sen De zamanla beni seversin. HoŞçakal sevgilim.

---

YORUM YAP

---

YORUMLAR