Mahir Türkkan

Menderes

Zeybekler yatağı Madran dağıdır,
Her yanı menekşe, sümbül bağıdır,
Dostuna şekerdir, ele ağıdır.

Üğrünü üğrünü akan Menderes,
Gönlümü peşine takan Menderes.

Menderes yiğittir, kurulur gider.
Bulanık suları durulur gider,
Gönül bir güzele vurulur gider.

Üğrünü üğrünü akan Menderes,
Gönlümü peşine takan Menderes.

Efenin perçemi poçusuz m''olur
Yiğitler alanı koşusuz m''olur?
Menderes ovası hiç susuz m''olur?

Üğrünü üğrünü akan Menderes,
Gönlümü peşine takan Menderes.

Akarçay kükremiş gene sel gibi,
Kızanlar koşuda sanki el gibi,
Sensiz bu ovalar bana yel gibi,

Üğrünü üğrünü akan Menderes,
Gönlümü peşine takan Menderes.

Kaynak: Türkiye Şiirleri

Bu şiir toplam 704 kez okundu.
20.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı