Esra TÜRK (eftelya)

SEN

Otururken sessiz kaldırım taşına
Rüzgarlarla haber verirdim sana
Artık çarem kalmadı
Lanet ettim geleceksen gel bana
Gökyüzüne resmini çizemem yıldızlar söner
Üzgünüm diyemem tutunduğum eller güler
Ruhun çıkarken bile seni dilyemem,
Gözlern son nefesde bile alay eder
Toprak olsamda acılarım senin olduğun yerde biter...

Bu şiir toplam 579 kez okundu.
25.02.2008 05:32:00

• Yorumlar
• Yorum Yaz