Mehmet Bozkurt Esenyel

Ardindan

Mesafeler tükendi, kalbi durdu zamanin,
Sonsuzluklar agliyor-eyvah tükendim diye.
O muhteşem gururun esir oldu sevgiye,
Hala rengi gözümde seviştigimiz anin.

Denizler katre oldu, içime doldu sanki,
Yildizlar yüz sürüyor gezip bastigin yere.
Senenin dört mevsimi etrafinda çepçevre,
Hala rüzgarlar beste saçlarinda inan ki.

Ümitlerim yumuşak nisan sabahi gibi
Açilmadi; dalinda hala o gül tomurcuk.
Ben hala gözlerini gökte arayan çocuk
Ve hala bekliyorum gelmiyecek nasibi.

Hala güneşte o renk, hala agaçlar yeşil
Koparmadigimiz meyva hala agaçta.
Hala kuzular meler o çiçekli yamaçta
Sen nerdesin bir içmem mezarin belli degil..

Farkedemiyorum hiç kara kişla bahari
Hala kulaklarimda o muhteşem çagiriş.
Bulabilsem; dünyayi gezerek kariş kariş
Kible yapsam kendime seni alan mezari.

Vize - 12.11.1953
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Bu şiir toplam 734 kez okundu.
20.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı