Mehmet Bozkurt Esenyel

Bir Sevgiye Bin Ömür Yetmez

Günlerimiz hatıra
Gamla yandı bu gönül,
Talihin bahtı kara
Ömrümüz bir avuç kül.

Vuslata sevinmedik
Sonu yine ayrılık.
İçimizde dinmedik
Sızıdır bahtiyarlık.

Bülbül öter ve susar
Güle hasreti bitmez.
Sevmeye bir tane yar
Bin tane ömür yetmez.

Zamana köle olduk,
Kul olduk aşkımıza.
Zevki kederde bulduk
Başladık şarkımıza.

Saadeti kitapta
Okuduk kana kana;
Yine karlı hesapta
Hiç gelmeyen cihana.

İki kazma bir kürek
İşte yaşamın sonu.
Binbir çile çökerek
Bitirdik bu oyunu.

Edirne - 1950
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Bu şiir toplam 475 kez okundu.
20.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı