Mehmet Bozkurt Esenyel

Gönül Sesidir Bu

Sana

Bana göre değil, kestane gözlüm
Hüzünlü bakışlım, gölgeli yüzlüm.
Sevmişim bir kez, artık unutamam,
Söndüremem bu ateşi içimde.
Meğer çok sevilenler birgün unutulurmuş
Gözden ırak olanlar, gönülden de olurmuş
Söyleye dursun plak, istediği kadar bu eski şarkıyı...
Bana göre değil bu, kestane gözlüm,
Hüzünlü bakışlım, gölgeli yüzlüm.

Yıllar geçti aradan
Hayalini bile unuttu hafızam
Fakat seni unutamadım, unutamadım,
İçimdeki aşkını uyutamadım.
Mesafeler can verdi artık,
Sildim lugattan sevmeyi, sevilmeyi.
Ben sana uzak yıldızlar kadar
Sen bana yakınsın ismim gibi.
Gençliğime mezar yaptım aşkımı.
Seni unutamadım, unutamadım
İçimdeki aşkımı uyutamadım.

Zaman zamanı büyüttü,
Beni öğüttü cemiyet değirmeninde
Mağlup oldum nihayet.
Karım var, etrafımda pervane
Çocuğum var iki tane
Seni unutamadım yine.
Herkes mutlu bilir beni;
Ne bilsinler içimi.
Yıldızlar kalesinde hapsedildi saadetim
Anahtar sende kaldı
Kestane gözlüm
Hüzünlü bakıştım, gölgeli yüzlüm.

Ne olurdu, ne olurdu
Ya şair olmasaydım
Ya seni unutsaydım...
Hüzünlü bakıştım, gölgeli yüzlüm.

Uzunköprü - 1950
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Bu şiir toplam 555 kez okundu.
22.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı