Mehmet Bozkurt Esenyel

Gururlanma

Eş ettim kendime buruk acıyı,
İstedim ak etsin kara geceyi,
Derinde aradım daha yüceyi
Dikenle geçinmek güle mahsustur.

Yürüdüm ömrümce güzele doğru,
Özlemde aradım beyaz huzuru.
Buluttan dilendim çölde yağmuru
Tanrıya yalvarmak kula mahsustur.

Postacı o mektup benim olmalı,
Yazılan adreste beni bulmalı.
Ak kağıt üstünde kara damgalı
Okşanıp, öpülmek pula mahsustur.

Yaşadım diyenler elbet ölecek,
Ömürler solmayı bekleyen çiçek.
Yasa bu, çaresiz, birgün bitecek
Kaybolup bitmemek yola mahsustur.

Anılır insanlar soylu eserle,
Eserler yücelir dökülen terle.
Tokası ufacık ince kemerle
Sarıp sarmalanmak bele mahsustur.

Gururlanma, daha düşmedin dara
Senin güzelliğin bence on para.
Sabahı sevdirmek tüm insanlara
Serin serin Esenyele mahsustur.

Ankara - 12.02.1988
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Bu şiir toplam 468 kez okundu.
22.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı