nihal çelik (nihal çelik)

Sessiz Ayrılık

Nefesinde yaklaşan bir fırtınanın uğultusu var
Alıp verdiğin her nefesle etraf git gide soğuyor
Biliyorum ki ayaz yemiş.uçurum sözcükler dökülecek birazdan ağzından
Ve ben her harfinde yuvarlanacağım ayrı ayrı
Sonra paramparça bir yalnızlıkta açacağım gözüm
Her tarafımda ayrılık yaraları
Genzimdeyse lal bir ağıtın hüzünlü sızısı
"Nereden düştün böyle?" diye soracaklar acırcasına
"Nereden?" değil "kimden düştün?" diye sorun bana
Sonra usul bir zehir sızacak bağrıma
Önce sözcüklerim,sonra yüreğim uyuşacak
Her nefeste daha da koyulacak ayrılığın zehri canıma
Yeter artık,felaket senaryoları yazdırma bana !
Öyle ecel gibi durma karşımda
Al cellat sözcüklerini eline,vur sevdamın boynuna
Ya da dur !
Alet etme sözcükleri bu idama
Onlar masum kalsın bu katliamda
Ben gözlerinden okurum katran sözcüklerini
Sessizce ayrılalım yan yana
Yana yana ... !

Bu şiir toplam 389 kez okundu.
2.03.2008 18:57:08

• Yorumlar
• Yorum Yaz