Mehmet Bozkurt Esenyel

Mektup

Hatirlar misin bir tanem!
Bir sabah, henüz uyanmayan
Dar yollarda gezinmiştik,
Görmüştük, mavi bahçelerde
Penbe güllerin uyanişini.
Kuşlar körpe dallarda
Söylemişlerdi bize en güzel şarkilarini.
Uzanmiştik
Yeşil ümit halilarinin yumuşak kucagina.
Ve sen
Saçlarini okşayan
Emel yüklü, umut kokan
Sabah rüzgarinin
Duymak için şafak renkli şiirini
Dayamiştin başini koluma.
Ben de.. Içmiştim ilahi gözlerinden
Yudum, yudum... Aşkin en tatli şarabini
Nerde şimdi o günler?

Hatirlar misin bir tanem
Akşamdi,
Aglarken sular:
Içli bir şarki dinlemiştik dallardan.
Çirpinan sularin kayalarla öpüştügü o demde;
Mehtap uyutmuştu sinesinde bizi,
Hülyanin rüyadan örülmüş kanatlari ile
Uçmuştuk göklere.
Saadet bahçelerinden çiçekler toplamiştik.
Gülümserdi ay bize uzaktan...
Nerde o geceler?

Nerde o günler yavrum?
Şimdi o günlerden uzak
Isimsiz diyarlarda yaşiyorum seni anarak.
Hasret şarkisiyla ürperen yapraklar
Ismini söylüyor rüzgara...
Görüyorum seni
Mavi tahtinda, bana uzak yildizlarin...

Ankara - 1942
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Bu şiir toplam 481 kez okundu.
22.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı