Mehmet Bozkurt Esenyel

Teselli

Hicranı bestele, gönül durma yan.
O sarı yıldızın nuru sönmede,
Kölesi olduğun bu kahpe zaman,
Mevlevi bir derviş gibi dönmede.

Ne çıkar hasrete köle olsan da.
Gurbetin evladı kara bahtlıdır.
Ferhat da can verdi yalçın dağlarda
Istırap Neş’eden daha tatlıdır.

Çilekeş gönüller aşkın sahibi,
Çekmeyen ne bilir mutlu olmayı.
Bir avuç feryattır ömür nasibi
Her çiçek bekliyor bir gün solmayı.

Ayları bağrında eritir yıllar;
Her geçen günümüz bir solgun, rüya...
Kim olmuş bu yolda mutlu bahtiyar
Hep böyle dönecek bu sarhoş dünya.

Edirne - 1950
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Bu şiir toplam 572 kez okundu.
22.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı