Mehmet Süreyya Timur

Viya Böyle (*)

Yittin kıyısız kaldım
Karasız fenersiz halatsız
Pusulasız haritasız rotasız
Acıya iskandil ediyorum boyna
Kaç kulaç eder ki benim şu aşkım
Alargada durmayı öğretti bana
Hüzün tarıyor yalnızlığa attığım demir
Umudundan aldığım her kerteriz yanlış
Hesap yanlış hayat yanlış aşk yanlış
Oysa rıhtımlar halatlar sığ yerleri
En iyi bildiğim şeylerdi
İçe içe öğrenmiştim
Ustalık yetmiyor sevgilim
Ancak aşk öğretiyor adama
Bi hayatın batacağı yeri
Ardımdan güz seslerini topla
Laciverdin mora kesmesine göz yum
İyodu körelt
Aşka yanaşmasını bilmeyen bi kaptan
Denize defnedilmeli


*Denizcilik terimi: böyle kal, böyle dur anlamında..

Bu şiir toplam 870 kez okundu.
22.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı