erdal gül (erdal gül)

SEN OLMALIYDIN

Rüzgar bakışlarımı görmeliydin
Bir ihtilalin bitiminde
Yüzüme savruk gülüşünle öpücük vermeliydin
Dudaklarındaki süzülmüş çocuktan
Bir ihtilal vakti gözlerim çarpmışken seni
Donmuş güne konmalıydın
Olmalıydın avuçlarımda büyütmüşken seni
Okyanus ya da bir deniz
Çanak tutup ellerime gülmeliydin
Örülmüş tüm hayatınla
Ve o güne homurdanıp
İhtilali sormalıydın

Kementli sözlerime bakıp inceden
Rüyam gibi sevmeliydin çocukları
Ahlata birikmiş su
Ya da kuşlara kanat olmalıydın

Bu şiir toplam 324 kez okundu.
9.03.2008 21:58:18

• Yorumlar
• Yorum Yaz