Metin Celal
White Label
düzenleyip hayatımı
sığınırdım vakti olmayanların ıssızlığına
korkunun kokusu duyulurdu
ağzımda sabun tadı
sanki dilim değmiş tenine
alkol öldürdü hayatın acılarını
kimsenin anlamadığı soğuk bir şakaymışcasına
doğdum ikinci derece akraba evliliklerinde
hep düşler, düşüşlerle
o nemli ev, sıcak vanilya kokusu
muayyen günlerde öpiym ağbi muhabbetleri
o dekolte halimiz, mutluluk çubuğu anlar
ve ürpermelerim yargısız infazlarında
gereği yoktu hayatı fark etmenin
gözünde sıfırdı nominal değerim
sınadım saatleri saatlerle
fosilleştim, katılaştı kimliğim
siyanür! bu muydu hayatın anlamı
kaçmaya çalıştığım kimdi
kendimden başka
Bu şiir toplam 504 kez okundu.
22.11.2006