Muammer Baydere

Acımadan Vururum

Dünyanın kanunu bu garipleri sevmezler
Seni gelin edenin karşısında dururum
Anan baban kararlı seni bana vermezler
İstemeye geleni acımadan vururum

İlk mahkeme sonunda düşsem hapishaneye
Suçum sabit cezamı kesseler kırk seneye
Ben içerden çıkarım sen dönerken neneye
Seni helal bileni acımadan vururum

Bu defa teslim olmam foto x e giderim
''Yıllar önce bu resmi sen mi çektin lan'' derim
Kuaförü unutmam kıyasıya döverim
Gelinliği vereni acımadan vururum

Bir şişe ham şaraba şahidini astırıp
Çok bilen çok konuşan sağdıçını susturup
Nikahını kıyan o memura kan kusturup
Yatağını sereni acımadan vururum

İki mermi koyarım bizim için silaha
Bil ki sana kıyamam girdim ama günaha
Affet diye yalvarıp el açıp da Allah''a
En sonunda kendimi acımadan vururum

Kaynak: Özlemlerim Çıldırdı

Bu şiir toplam 832 kez okundu.
22.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı