Muhiddin Abdal

Çün Eriştim Ben Cananın İzine

Çün eriştim ben cananın izine
Yüzüm sürdüm ayağının tozuna

Can tutuldu zülfünün tuzağına
Dil bend ofdu kaşı ile gözüne

Âşıkı bin can ile kurban olur
Âferin bu şiyve ile nazına

Zehi sadet zehi devlet mürüvvet
Vâkıf ola kim gire râzına

Muhiddin benliğim kayıdı benden
Hayâlim düşeli şeksiz yüzüne

Bu şiir toplam 562 kez okundu.
25.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı