burak yağmur (denge_376)

karamana kar yağıyordu

gözlerimin sigara dumanından değil sensizlikten dolduğu günlerdi.karamana kar yağıyordu,buruk vedalardan yorulmuş yüreklerimiz bağırıyordu küfür yoğunluğu bol duyguları.sense bir köşeye çekilmiş sessiz gitarından çıkan nağmeleri düğümlüyordun yüreğine.karaman kar yağıyordu ve hüzün yoğunluğu bol günlerdi.aşk sözcüğünü açıp hüzün yazabilecek kadar zalim kalemler vardı yüreklerde.karamana kar yağıyordu ve aşk içeren cümlelerden kaçınmamızı öneriyordu hocalarımız.herşeye rağmen hüzün karasını tadıyordu yürekler....ve yavaş yavaş karaman aşk yağıyordu,sessiz olmamızı öneriyordu hocalarımız,üzerimize aşk kütlesi düşebilirdi.sense herşeye rağmen sessiz gitarındaki nağmelerle besliyordun acemi kar tanelerini.....

Bu şiir toplam 638 kez okundu.
3.05.2007 23:30:45

• Yorumlar
• Yorum Yaz