bulent taylan (taylan)

azrail ve ben

ne duruyorsun heybetinle karşımda
gormuyormusun yıkılmış bir bedenım ben
ne akıl kalmış nede fikir
yıklımış viraneyim ben
dokunsan neyazar
zaten yokolmuşum ben
onumu verecek bu uzanan eler
yoksa benimi alacak
kahreden yaşamdan



devam edecek
sürgün olmuş bedenlerin cezası muhebbettir

Bu şiir toplam 659 kez okundu.
27.03.2008 22:07:20

• Yorumlar
• Yorum Yaz