özgür özcan (ozgur_ozcan)

ben ve aydınlığın

Yüreğime sabah seninle geliyor
Güneş oluyorsun karanlık dünyama
Pes etmişken,
Kaybetmişken,
İnanmışken yalnızlığa
Sen aklıma geliyorsun
Umudum oluyorsun yarınlarıma
Bazen basit bir şiirde çıkıyorsun karşıma
Bazen en duygulu şarkılarda
Korktuğumda hayattan,
Gözlerimi yumduğumda,
Yanıma geliyorsun
Sen, sevmeyi en unuttuğum anda sevdam oluyorsun
Ve gözyaşlarım oluyorsun seni en özlediğim anda…
Bazen ağlıyorum bir kenarda…
Gece olduğunda,
Lambalar aydınlattığında karanlıkları,
Işığım oluyorsun.
Gözyaşlarımı siliyor ellerim
Yüzümde nedensiz bir tebessüm...
Ve sen geliyorsun aklıma
En acı geceyi bile unutturuyor bakışların…
Gece yarısı sokaklar karanlık
Ve yapayalnızız ben ve senin aydınlığın

Bu şiir toplam 501 kez okundu.
9.04.2008 23:53:07

• Yorumlar
• Yorum Yaz