Okşan Barut
anne
Son gündü elini öpmüştüm anne
Ardından gözyaşı dökmüştüm anne
Valizim elimde yürürken yolda
Ayaktaydım ama çökmüştüm anne
Sinop''a geldim sisli bir günde
Bir sızı duymuştum sanki içimde
Saatlar geçmişti,gün değil ama
Hayalin kalmıştı gözümde anne
Valizi alınca boynum büküldü
Resmin görünce yaşlar döküldü
Kalbime bir buruk hasret sokuldu
Seni düşündükçe ağladım anne
Her sabah gözlerim arıyor seni
Kulaklarım sanki duyuyor sesini
Sensizliğin derdin zor çilesini
Senden uzaktayken anladım anne
Ana yüreğidir bu dayanmazki gurbete
Evladı canındadır vermez başka servete
Bunun için gitmez mi analar cennete
Dilerim mekanın cennet olur anne
Bu şiir toplam 554 kez okundu.
2.12.2006