Tuğçe Filiz

MEVSİM KIŞ

Hava soğuk,mevsim kış,
Yalnız kalmış aşıklar gibi parlıyor
Gökyüzünde dört beş yıldız
Düşünüyor musun şimdi sen de beni?
Gece apansız uyandığında zihnini meşgul ediyor muyum?
Şimdi kış gün doğmak üzere
Radyoda senin şarkın çalıyor da
Ondan geldin aklıma
Yoksa düşünmezdim ben de seni
Niye düşüneyim ki hem?
Ne olmuş sana sevdiğimi söylediysem!
Yalandı, sevmedim ben seni
Ne olmuş deniz gözlerinde kaybolduysam?
Dalamaz mıyım uzaklara?
Hiç de güzel değil gözlerin
Hele o gülüşün var ya
Hiç etkilemedi aslında beni
Niye şaşırıyorsun ki?
İnanmıyor musun yoksa bana?
Sevmek zorunda mıyım seni?
Evet, öyle galiba
Sevmek zorundayım seni
Hem de bütün kalbimle, şimdi bile
Unutmama hiç imkan tanımadın ki zaten!
Ne zaman bitirsem seni,
Kokunu duydum, şarkını dinledim,
İzmirde gün batımını izledim
Sen geldin aklıma
Yürek sancısı oldun
Gözümden süzülen iki damla yaş oldun;
Unutturmadın kendini bana
Şimdi yoksun işte!
Ve sen beni düşünmüyorsun da
Onu mu düşünüyorsun?
Onu işte, elini tutanı, gözlerine bakanı.
Hiç görmedim ben sizi
Arkadaşlar söyledi
Güzeldir inşallah
Seni de seviyordur umarım
Ama sen onu sevme olur mu?
Sev de beni sevdiğin gibi değil.
Omzuna yaslanmasına hiç izin verme
Orası benim yerim, hatırlıyorsun değil mi?

Bu şiir toplam 744 kez okundu.
17.12.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı