Mansur Ekmekçi (mansur)

EY İNSANOĞLU

EY İNSANOĞLU
Ne bu kinin, havan ey insanoğlu
Dumanlı dağlardan ulu musun sen?
Söyle, nedir davan ey insanoğlu
Yağmurla yarışan dolu musun sen?

Kaderi, eceli kullarda andık
Ağuyu bal yapıp ekmeği bandık
Âdem’in neslini hep insan sandık
Ata’nın yadigâr pulu musun sen?

Dünya han kul hancı, sürer bu sancı
İmtihan edilir göçerken hancı
Mazluma sırt dönüp, olunmaz kinci
Allah’ın isyankâr kulu musun sen?

Nice insan gördük sanki bir melek
Bozulmuş bostanda var nice kelek
Dilin çok sivrilmiş derdini bilek
Has bahçe içinde çalı mısın sen?

Âlimler, ilimle irfan doludur
Sevgi, muhabbetin doğru yoludur
İnsanların hepsi Hâkkın kuludur
Aklını yitirmiş deli misin sen?

Şan, şöhret, mevkiler gelip geçici
Yanlıştan vazgeç ol doğru seçici
Unvanına bakmaz kefen biçici
Atlasa sarılan ölü müsün sen?

Hazreti Eyüp’ün özü sabırdır
Nemrut’la Karun’un yönü kabirdir
Mansur’un sözleri sana tabirdir
Yoksa Şahı Merdan Ali misin sen?
Mansur Ekmekçi 05.10.2004

Bu şiir toplam 836 kez okundu.
17.05.2008 16:38:57

• Yorumlar
• Yorum Yaz