ismail Aydoğmuş

Baltacı Mehmet

Anadolunun kasabalarından birinde
Sivas, Divriğide
Bir Baltacı Mehmet vardı
Yaşı elli yada kırkbeş idi
Şapkası yırtık
Pala bir bıyık
Omzunda baltası kendiri
Bütünleşmişti kendisiyle.

Gelmişti buralara
Dağ köylerinden
Sanırsam Hamudan ötelerden
Deli Dağdan, Koçkiriden
Yazın tırpanını sallardı
Zenginlerin
Biçerdi tarlalarını, ekinlerini
Odun kırardı kışa yakın
Soba için küçük küçük
Yük taşırdı torba torba
Hamallık yapardı.

Bir gün elinde bir defter
Uğraşıyordu kahvede
Okumayı Sökmeye
Sonra ilkokul bitirmede
Derken orta, lise
Kese kağıtlarını okurdu
Boş zamanlarında
İyi adamdı
Filozoftu, alimdi
Söylediği söz bir çivi gibiydi
Yıllarca işgal etti beynimi
İlim bir çiçektir bilene menfaat
Bilmeyene ne menfaat
Derdi baltacı Mehmet.

Uzaklardayım şu an
Bilmiyorum yaşıyor mu?
Öldüyse ne zaman?
Geçti aradan hayli zaman.

( 29 Haziran 2006 Perşembe 14:00 )

Bu şiir toplam 932 kez okundu.
1.01.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı