osman tek (neclam)

fakirlik yağmurlar

her bayram sabahı aglardım
fakirlik yağmurlarından koşa koşa kaçardım
evime kadar dalga geçerlerdi susardım
pantolonum yamalıydı eskiydi
birde abimden kalan ayakkabım
eve geldigimde heryanım ıslanırdı
annemi kucakladım o da ıslaktı
ne fayda bitmez ki fakirlik yağmurarı
sabah akşam gece gündüz
korkardım
annemin kucagına saklanırdım
yağmur hızlanırdı igri igri düşerdi
en kötüsü evin damı çatlaktı
sanki yağmur bizim eve yağıyordu
şap şap şap ninni misali uyuya kalırdım
geri yagmur sesleriyle uyanırdım
etrafımı kolaçan ederdim beride kahvaltı
kalkar bakardım
yağmur kahvaltıyıda ıslatmış
kuru ekmek, su
bir tabak zeytin
oldugum yere otorur aglardım
hemde ölecekcisine haykırırcasına
ama kimse duymazdı
ya da yılda birkaç kez
yagmur kesilir güneş dogardı
ya kurban bayramı ya da ramazan
yağmurdan sonraki toprak kokusu
çalardı tahtadan kapımızı
hemen koklardım sabırsızcasına
ya sıcak yemek ya da et

Bu şiir toplam 1.000 kez okundu.
26.05.2008 21:17:35

• Yorumlar
• Yorum Yaz