Cuma Soylu

BEDDUA

Ayakların kırılsın dilin dönmesin
Belin bükülsün gözün görmesin
Ağrıların acıların dinmesin
Diyeceğim ama, vicdanım el vermez

Kör olasın gözün görmesin
Sürünesin dilenesin kimse vermesin
Kapından bacadan insan girmesin
Diyeceğim ama, vicdanım el vermez

Ciğerlerin yana ömrün tükene
İki gün görmeden giresin kefene
Karıncalar girsin çürüyen bedene
Diyeceğim ama, vicdanım el vermez

Saçların ağara dişin döküle
Ah çeke çeke ciğerlerin söküle
Kel olasan saçların önüne döküle
Diyeceğim ama, vicdanım el vermez

Cesetin yerde kala çürüye
Akbabalar kargalar üstüne yürüye
Yalnız kala dönesin deliye
Diyeceğim ama, vicdanım el vermez

Toprak kaynasın ayakların tutmasın
Ben unuttum Allah unutmasın
Temelin çöksün tabanın tutmasın,
Diyeceğim ama, vicdanım el vermez

Baykuş ola viran çölde ötesin
Aç susuz kala çile çekesin
Bedeninde kurtlar yara dökesin
Diyeceğim ama, vicdanım el vermez

Ellerin kırıla çenen yamula
Sabah akşam batasın çamura
Muhtaç kalasın köpeğin yediği hamura
Diyeceğim ama, vicdanım el vermez

Ateşler arasında kala pişesin
Yaşlana ele avuca düşesin
Maymunlar suratına işesin
Diyeceğim ama, vicdanım el vermez

Oğlundan kızından bulasın
Duvarlar dibinde meçhul kalasın
Her ayak tıkırtısını ben sanasın
Diyeceğim ama, vicdanım el vermez

Boynun tutula kaşın döküle
Vücuduna dert üstüne dert ekile
Gözünü açtıkca cesetim başına dikile
Diyeceğim ama, vicdanım el vermez

Paramparça ola cesetin tanınmaya
Adın bir daha dillerde anılmaya
Tabutun toprağa cesetin kefene konulmaya
Diyeceğim ama, vicdanım el vermez

Unutupta yüzüme bakmayasın
Sıcak bir lokma yutmayasın
Soyluyu heran ana unutmayasın
Diyeceğim ama, vicdanım el vermez

Bu şiir toplam 1.573 kez okundu.
3.01.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı