musa öz

Kule İle Minare

I
Saat Kulesi, el ele çocuklarla
Kekre, turunç rengi gülüşleri
Geçince bir kız
Kaşı gözü oynuyor hınzırca

Bakıyor biraz geriden
Çekingen halleriyle Yivli Minare

Geçiyor işveli bir kız
Yivli’nin çarpıyor yüreği
Çatmasaydı Paşa Minaresi kaşlarını
Düşer miydi peşine

Ki güz yüklüdür Kaleiçi

Bey Dağları kızarınca
Karışıp insanlara kayboluyor kule
O ise
Sokuluyor kıvrımlarına

II
Saat Kulesi, denize karşı
Akşam sabah kol kola kızlarla
İnce Minare
Hüzünlü bir hayal içinde

Bu şiir toplam 622 kez okundu.
11.01.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı