Mustafa MirzaTURGUT

BAHTSIZ

...:::B A H T S I Z :::...


Bahtısız kamlmışım bu dünyada

Bütün güzelliklerden yoksun

Gözlerim yaşlarla dolsun

Bahçemdeki güller birer birer





Bahtsız bahtsız GEZİYORUM sokaklarda

Cayır cayır yaniyorum gülüm ateşlerde

Kuş tutunmaz olmuş tutunduğum dallarda

Kervan gitmez olmuş gittigim yollarda





Bütün ümitlermi tekrar tekrar kaybetmişim

Ne kadar da çok o bahtsız sevmişim

Ayrılırken kalbimden alev almışım

Bu yolda ömür çürütmüş sevdaya dalmışım



Divane divane tüketmişim ömürümü

Bu ugurda harcamışım dönümü bü günümü

O vefasız yüzünden kardeş bellemişim ölümü

Bahtsız kalmışım bozmuşum yemini mi sözü mü





Yapraklar birlikte döküldüm sonbaharda

Yeşerdi yapraklar ben kuru kaldım baharda

Ayrılıktan sonra her an gönlüm tasada

Bahtsız bahtsız geziyorum mecnun misali çölerde

Bu şiir toplam 517 kez okundu.
16.02.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı