Meltem Kaya

Gül

Gül!
Kirpiklerin de gülsün...
Bak güneş girmek ister içeri...

Gül!
Gözlerin de gülsün...
Işık artık yolcudur ve seferi...

Gül!
Ellerin de gülsün...
Kanatlarının tutsaklığı bitmeli...

Gül!
Bedenin de gülsün...
Köklerin bu dünyayı sevmeli...

Gül!
Yüreğin de gülsün...
Durmalı hasretliğin çemberi...

Gül!
Sevmelerin de gülsün...
Çoğalmalı sevdaların gül seli...

Gül!
Sözcüklerin de gülsün...
Ellerinin kokusu unutma ki sümbüli...

Gül!
Gözyaşların da gülsün...
Tuz tadı yalnız denizleri bilmeli...

Gül!
Yağmurların da gülsün...
Bulutların eflatun yükü artık dinmeli...

Gül!
Hüzünlerin de gülsün...
Sardunyalar yol kenarında büyümeli...

Gül!
Piraye de artık gülsün...
Bu acılar kavuşmalarla gülmeli...

Gül!
Umudun çiçeği de gülsün...
Kayıplar hasretlerle çiçeklenmeli...

Gül ki!
İçindeki gül de gülsün...
Güllerle hayat demetlenmeli...

Bu şiir toplam 584 kez okundu.
19.02.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı