Meltem Kaya

Karın İçindeki Özlem

Günlerdir bulutlar yeryüzüne akar gibi dinmedi kar
Sana doymayan dinmeyen bir yürek taşıyorum yar!

Pencerenin pervazına sığınan bir serçe kadar telaşlı yüreğim
Yazgısı kavuşmaklarda kilitli asi bir menekşe gibi bedenim

Kaç zaman oldu gözlerinin içinden yüzüme bakmayalı
Takvimleri unuttum yüreğinin aklığını içimde tutmayalı

Hasret menzilini aşıp karlarla birlik içime yağdı
Ellerim kar altında çırpınarak gözlerine hasretini yazdı

Al bir yazma gibi deli divane hasretini saçlarıma taktım
Yalnızlığını gözyaşlarıyla tutuşturup bir şafak vakti yaktım

Artık sığamaz oldum yokluğunda beni saran hiçbir yere
Sitemliyim bol bir elbise gibi üzerime yakışmayan kedere

Bulut bulut kar yağıyor üzerime nolur al artık beni
Dinecek biliyorum gökyüzünün seli gördüğüm vakit seni

Bu sana usulca kendini anlatan sessiz bir arzuhaldir
Efkarı kendinde saklı nevi şahsına münhasır bir haldir

Bekleyişim zindan karanlığı ama bilirim kavuşmaklar gelecek
Karların aklığında yazgısı sana saklı yüreğim mutlak gülecek

Bu şiir toplam 643 kez okundu.
19.02.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı