Meltem Kaya
Dağlı Türkülerin Ezgisi
...Ve bir gün aşk
Yamalı bohçasını yaralı kalbimin sızısında çözüverdi
Katığı boylu boyunca gül kokusuydu...
Azığı yalansız bir sevdanın ekmeği....
...Ve bir gün aşk
Yaralı bohçasını yamalı kalbimin içinde çözüverdi
Yüreğim uçarı bir serçeydi belki
Gözlerim yollarda bir aşkın feneri....
...Ve bir gün aşk
Yamalı bohçasını yaralı kalbimin şarkısında çözüverdi
Yüreğin dağdan kopan bir çiçekti
Gözlerin dağlı türkülerin ezgisi....
...Ve bir gün aşk
Yaralı bohçasını yamalı kalbimin yamacında çözüverdi
Ellerim asırlardır yalnız bir ağaçtı
Ellerim kar altında kır çiçeği...
...Ve bir gün aşk
Yamalı bohçasını yaralı kalbimin ağıdında çözüverdi
Ellerin yiğit bir savaşçıydı
Ellerin yağmurda bir asma filizi...
...Ve bir gün aşk
Yaralı bohçasını yamalı kalbimin kıyısında çözüverdi
Düşlerin umudun deniziydi
Düşlerin ayazda bir buğday tanesi...
...Ve bir gün aşk
Yamalı bohçasını yaralı kalbimin rüzgarında çözüverdi
Sesin acılardan kopup gelmişti
Sesin fırtınada güneş huzmesi...
Yamalı bohçasıyla yaralı kalbimi onaran aşk!
Gül kokusuyla sızının buğusunu öpen aşk!
Bir gün kalbimin kuyusunda bohçasını çözüverdi
Sevda dalga dalga yükselen yanık bir sazın teli...
Bu şiir toplam 627 kez okundu.
19.02.2007