rümeysa toppare (rümeysa rürü)

karanlık ömrüm

ömrümün hesabını yapıyorum bu gece

bir kadeh rakı aldım elime

gidiyorum maziye hoşçakalın şimdilik size

çok çabuk döndüm geriye

mazi şerit gibi geçti beynimden

karanlığından korktum bir daha mazime dönmek istemiyorumn sala

belliki neden düşmüşüm hayat yolunda hep

görememişim karanlıkta önüme açılan çukurları tek tek

düşmüşüm içlerine istemiyerek

şimdi geldim 57 yaşına

ışıklarımı kapatacak kimse kalmadı yanımda

gençliğimi yaşatmadılar bana
güzelliğim fazla geldi onlara;

allah tüm kullarını kötülerden korusun
aklım olsaydı uymazdım onlara
yaşlılığımda bile gitmek istemiyorum gençliğimdeki yıllara
bir mum yakmak istiyorum kendime

Bundan sonra bana ışık versin diye;
kimse üfleyemiyecek o mum
siper olucam avuçlarımla
bana ışık vericek mezarıma benimle gelicek
beni yolcu edenler onu söndüreck

RÜRÜ



Düzenleyen RÜMEYSA RÜRÜ 26-Haziran-2008 Saat 13:51

__________________
RÜRÜ
Yukarı Dön





Yanıt Yaz

Bu şiir toplam 401 kez okundu.
26.06.2008 21:56:22

• Yorumlar
• Yorum Yaz