Gürkan Karanfil

CANLARIM

Yaşamak gülümsemeydi onların hayatında
Bir özlem bir aşktı hayallerini süsleyen anılarında
Benim dostlarımdı onlar aynı sofrada gülüp eğlendiğimiz
Basardık küfürü çıngar çıkartırdık iki kaşığın kavgasında

İsa uzun boylu, şakacı, umut dolu ve bir o kadarda âşık
Hele bir Semra aramaya kalksın eli ayağına dolanır
Musa hassas, sinirli, özlemli ve bir o kadar da bakımlı
İçini alırdı bir hüzün annesinin gözlerinden düşün yaşlarda
Ahmet aslında anlatılmaz yaşanır deli kanlı heyt beeeeee
Nara atıştı var kulakları sağır eder ama oda sevgi dolu
İbrahim manyak karizma yakışıklı kızların sevgilisi
Birde bu utangaçlığını atsa ne yapardı kim bilir

İşte onlar dostlarım canlarımdı arada gözyaşıma ortak olan
Gülümsememizde dünya kurtaran onlar canlarımdı
Ayrılığın hüzne dönüşeceği güneş bakışlılarımdı
Onları yıldızlarda ararken yüzlerini acaba bulabilecek miydim?

Bu şiir toplam 650 kez okundu.
23.02.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı