musa öz

Ay Düşü

I
Ayın dolgun göğüsleri
Dere taşı iriliğinde
Kar gibi yıkanıp durulmuş
Yağmurun ellerinde

Sıyrılıp çalı aralarından
Tırmanıyor turunçlara
Koşuyor bulutlarla bir süre
Buğulanıyor mühür gözleri

Ya da uçuyor yarı uykulu
Süpürüyor eteği yorgun suları
Ve üşüyor güleç yüzüyle

II
Yüreğimdeki ilk sevda
Dolunayın utangaç renginde
Akıp geliyor geceleri
Üzgün bir ses, solgun bakış
Kayboluyor el edince

Kamaşıyor buluşma yerleri

III
Üşüyor gökyüzünde ay
Güleç yüzü soluyor sevdaların

Bu şiir toplam 549 kez okundu.
28.02.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı