Halil Kanargı

NERDEYİM BEN Mİ?

Nerdeyim?
Ben mi?
Yüksek dağlardayım ben, tepesi karlı, buz tutmuş.
Dolu olurum, fırtına, üşüten
Duman olurum, geniz yakan, tüten
Boran olurum, karmakarışık, titreten.

Nerdeyim?
Ben mi?
Yaslı hallerdeyim ben, gönül gamlı, göz bulanık
Gözyaşın olurum, acın olurum üzen
Yalnızlığın olurum, özlemin olurum kahreden
Yüksek dağlardayım ben, tepesi karlı, buz tutmuş.
Şırıl şırıl su olurum akıp giden, tenine değmeden.

Nerdeyim?
Ben mi?
Sisli yollardayım ben, görülmez, bulunmaz, yılgın
Pusludur her yer, ışıksız, renksiz, soluk, durgun
Sanırsın geceler susmuş, gündüzler susmuş, hayat ölgün
Pencerenden bakarsın dışarıya
Belki gelirim diye, göremezsin
Gözyaşın içine akar, acı sarar benliğini ürperirsin
Yalnızsındır, buram buram tüterim içinde, özlersin

Nerdeyim?
Ben mi?
Bense canım, seninleyim
Seni düşünürüm zaman zaman,
Kıyamam sana, incitmeye kıyamam
Dokunurum sana, doyamam
Koynuma alırım, kime ne.
Karlı tepelerde buz tutarım,
Kuş olur uçarım bilinmeyene
Dolu olurum, boran olurum, kime ne?
Derelerinden akarım şırıl şırıl
İçesin gelir, tertemizim pırıl pırıl
Teninde dolaşırım, ıslaklığımla,
Ve sana ellerimi uzatırım hülyalarım da
Kime ne?

Bu şiir toplam 1.282 kez okundu.
3.03.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı