Gürkan Karanfil

SEVGİ

Sönmüş yanardağdı kalbim, seni tanıdığımda
Mavi gözlerin deli bir yalnızlık
İpek saçların eskimiş bir urgan gibi sıkıyordu boynunu
Çaresiz hayaller girdabında gezerken, sevgi

Engin denizler de elimde bir olta rasgele diyordum
Belki sen takılırsın oltama kurtarırsın yalnızlığımı
Şimdi benim gülümsemem olacaktın, hayallerimde
Hani somurtan suratım vardı ya, tebessüm olacaktın, sevgi

Ve haykırışımın sonu olurdu umutlarımın son durağında
Acaba o duraktan geçen otobüs bir gün getirir mi seni
Yine hayata tutulmak istiyorum son nefsimi verene dek
Sen olacaktın benim yanımda, hayallerimde, umutlarımda, sevgi

Güzel günler hem çok yakında hem de çok uzakta
Elimi uzatsam kalbine yakalaya bilir miyim?
Kalbinde o hayal kırıklıkları yok edebilir miyim?
Ya sen, bana kalbinin anahtarını verebilecek misin, sevgi

İşte o gün geldiğinde hayatı yaşayan sen olacaksın
Sesimizin dakikalarca, saatlerce öpüştüğü şu anda
İpek saçların kıvır kıvır dudaklarımın arasına gelecek
Ve ben doyasıya koklayıp öpeceğim saçlarını, sevgi

YAZAN: Gürkan karanfil

Bu şiir toplam 585 kez okundu.
3.03.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı