Kara kışın kızıştığı zemherinin içinde
Beyaza çalarken yer gök
Süzüldü kimseye haber etmeden
Efendi çocuktu;
Güler yüzlü,umut dolu
Kendi için istemediği mutluluğu
Yazdı;
Ak kalemle,ak kağıda düşlerini
Sorguladı zalimi,kelepçesiz sopa çekmeden
Hava iyice soğudu
Karanlık ağarıyor
Afişlerde resmi var
O şimdi ARANIYOR
Bu şiir toplam 519 kez okundu. 30.06.2008 22:02:08